Diagnostyka boreliozy – jakie badania pomagają wykryć zakażenie?

Borelioza to bakteryjna choroba zakaźna przenoszona przez kleszcze. Zakażenie ma charakter wieloukładowy, w zależności od stadium choroba powoduje wiele różnych objawów. Szybko wykryta borelioza jest całkowicie wyleczalna, dlatego istotna jest jej wczesna diagnostyka. Dowiedz się, jakie badania można wykonać w ramach diagnostyki boreliozy i w którym momencie zdecydować się na badania w kierunku tej choroby.

Dlaczego diagnostyka boreliozy jest tak ważna?

Wczesne stadium boreliozy może dawać objawy grypopodobne, m.in. bóle głowy, bóle kostno-mięśniowe, gorączkę, dreszcze, obniżone samopoczucie czy osłabienie. Jeśli u pacjenta nie występuje charakterystyczny rumień wędrujący (objaw występujący u 30–60% zakażonych), rozpoznanie boreliozy we wczesnym stadium może być trudne bez właściwych badań.

Nieleczona borelioza może po kilku lub kilkunastu miesiącach znacząco pogorszyć stan zdrowia. U osób zakażonych mogą pojawiać się objawy neurologiczne, np. zaburzenia mowy, spadek koncentracji, zaburzenia czucia czy kłopoty z pamięcią. Wówczas leczenie tej choroby jest znacznie trudniejsze niż w jej początkowym stadium. Właśnie dlatego wczesna diagnostyka boreliozy jest tak istotna – w razie ewentualnego potwierdzenia zakażenia pozwala odpowiednio szybko wdrożyć leczenie.

Jakie badania możesz wykonać w ramach diagnostyki boreliozy?

Diagnostyka boreliozy nie jest prosta, wymaga wykonania różnych badań, które pozwolą potwierdzić lub wykluczyć zakażenie. Wyniki badań w kierunku boreliozy należy zestawiać z objawami klinicznymi. Ostateczną diagnozę zawsze powinien postawić lekarz. Badania, które wykonuje się w ramach diagnostyki boreliozy, to m.in.:

• Testy przesiewowe wykrywające przeciwciała IgG i IgM przeciwko Borrelia burgdorferi, czyli bakterii wywołującej boreliozę.
• Testy potwierdzenia metodą Western Blot, czyli badania, które umożliwiają potwierdzenie lub wykluczenie zakażenia u osób, u których testy przesiewowe dały dodatni lub wątpliwy wynik na obecność przeciwciał.
• Diagnostyka uzupełniająca, czyli badania, które wykonuje się w przypadku trudności diagnostycznych. Do diagnostyki uzupełniającej boreliozy należą: krążące kompleksy immunologiczne, test transformacji limfocytów, test CD57+/CD3-. Niektóre z tych badań są też wykorzystywane do monitorowania postępów leczenia boreliozy.
• Badanie kleszcza – dodatkowo pacjenci mogą zdecydować się na badanie kleszcza, którego wyciągnęli ze swojej skóry. Badanie umożliwia wykrycie w jego organizmie DNA chorobotwórczych patogenów. Należy jednak pamiętać, że wykrycie DNA czynników chorobotwórczych w kleszczu nie musi oznaczać zakażenia pacjenta, ponieważ do 48 godzin od ukąszenia ryzyko zakażenia jest niewielkie, natomiast gwałtownie wzrasta po 72 godzinach.

Kiedy zdecydować się na diagnostykę boreliozy?

Serologiczną diagnostykę boreliozy można zastosować co najmniej 4 tygodnie od ukąszenia przez kleszcza, w przypadku zakażenia pojawiają się przeciwciała przeciwko Borrelia burgdorferi. W przypadku niejasnych wyników testów przesiewowych badania można powtórzyć po 2–3 tygodniach.

Badania wykonywane w ramach monitorowania leczenia boreliozy

Testy serologiczne, który wykrywają przeciwciała IgG i IgM, przeznaczone są do diagnostyki boreliozy i nie służą do monitorowania postępów leczenia. W tym celu wykonuje się następujące badania:

• test transformacji limfocytów – badanie wykonywane po ok. 6 tygodniach od zakończenia antybiotykoterapii;
• test borelioza CD57+/CD3- – test pomocniczy w monitorowaniu leczenia.

Diagnostykę boreliozy oraz badania w ramach monitorowania leczenia tej choroby można wykonać w Punktach Pobrań ALAB laboratoria.