Poznaj znaczenia kolorów: Nie zawsze czarny oznacza żałobę

Białe i czarne ubrania
fot. Shutterstock

Kolor czarny kojarzy nam się z żałobą, ale również oznacza szczęście. Podobnie jest z bielą, która dla nas oznacza czystość, ale jest też kolorem smutku i żałoby. Różne kultury nadają inne znaczenie barwom.

 

Biały: radość i żałoba

Biały kolor utożsamiany jest z tym, co pozytywne i radosne. Często kojarzony z czystością, świeżością, niewinnością czy porządkiem. Biel to harmonia, równowaga, spokój, dodatkowo oczyszcza z negatywnych emocji i stresu. Noszenie bieli kojarzy się z elegancją i dbałością o wizerunek.

Kolor biały w kulturze Wschodu kojarzy się ze śmiercią i żałobą. W Indiach z jednej strony oznacza żałobę, a z drugiej kojarzy się z świętością i czystością. W Chnach oznacza dziewictwo i czystość, ale również smutek i żałobę. W Japonii biel to młodość i naiwność, brak doświadczenia. W kulturach afrykańskich biel to kolor demonów.

 

Czarny – żałoba i szczęście

W kulturze europejskiej kolor czarny ma negatywny wydźwięk. Kojarzy się głównie ze śmiercią, żałobą, smutkiem i strachem. Dla ludzi wierzących z piekłem, szatanem czy diabłem. Kolor cierpienia i grzechu.

Czerń na wielu ludzi może działaś depresyjnie, przygnębiająco, a nawet wzbudzać agresję i złość. Co ciekawe czarny kolor ma też pozytywną symbolikę, ponieważ osoby noszące się na czarno są pewne siebie, władcze i kryją jakąś tajemnicę w sobie. W modzie kolor ten uznawany jest za bardzo elegancki i szykowny.

 

Czerwony: agresja i radość

Czerwień to kolor, który naturalnie kojarzymy z miłością, pożądaniem, ciepłem czy witalnością. Kolor czerwony w wielu językach oznacza „piękny“; pozytywnie rozładowuje ładunek energetyczny. Uważany także jest za kolor dość agresywny, który kojarzy się z przemocą poprzez krew, złość.

W zależności od kraju czerwień oznacza co innego, sprzeczne skojarzenia. W Iniach czy Chinach oznacza radość, obfitość i energię. W Afryce południowej kolor ten jest barwą żałoby.

 

Żółty: optymizm i żałoba

Zdecydowanie kolor optymizmu i radości; wszystkim kojarzy się z ciepłem i ze słońcem – same pozytywne skojarzenia, wspomnienia. Dla jednych radosny, ale już dla Greków to kolor smutku, a dla Egipcjan kolor żałoby. W Chinach jest kolorem cesarskim, a w Japonii oznacza odwagę.

 

Pomarańczowy: przyjaźń i kreatywność

Kolor pomarańczowy jest bardzo optymistyczny i radosny. Wywołuje skojarzenia z owocami cytrusowymi, ze świeżością, orzeźwieniem, ale także z władzą. Przypisuje mu się znaczenie ostrzegawcze, ponieważ stosowany jest w różnych oznaczeniach drogowych. W Japonii i Chinach kojarzony z uczuciami i miłością.

 

Fioletowy: nostalgia i mistycyzm

Fioletowy jest dwuznaczny, ale raczej wywołuje ponury nastrój. Kojarzy się z nostalgią i refleksją, ale jest w nim też coś tajemniczego, dostojnego – przepych. Może dlatego, bo jest to barwa królewska, mistyczna, powiązana z religią i mądrością. W religii jest to zazwyczaj symbol wiary.

 

Zielony: równowaga i nadzieja

Kolor zielony działa kojącą, uspokajająco, łagodzi stresy i objawy smutku i depresji. Pozytywnie kojarzy się, przede wszystkim z przyrodą, ekologią i środowiskiem naturalnym. Kolor nadziei, odrodzenia i witalności. Negatywne znaczenie tylko w braku doświadczenia i przypadkowości.

Barwa ta jest uważana za kolor szczęśliwy. W wielu krajach ma pozytywny wydźwięk; w Stanach Zjednoczonych oznacza bogactwo i dobrobyt, w Portugalii to kolor nadziei, w Japonii życia wiecznego, w Islamie zbawienia i raju po śmierci człowieka. Jedynie w Chinach jest kolorem hańby, a w Afryce Północnej korupcji.

 

Niebieski: ukojenie i wolność

Ogólnie jest kolorem spokoju, harmonii, zaufania, wierności, ale również nieskończoności i tęsknoty. Niestety niektóre odcienie magią być depresyjne i przygnębiające. Najczęściej kojarzony jest z wodą, niebem, wolnością, zimnem i chłodem. Niebieski utożsamiany jest z wiedzą, mądrością i profesjonalizmem, a także z niebem i boskością.

W Iranie kojarzy się z rajem, a w Meksyku z żałobą, zaś w Grecji odstrasza złe duchy i chroni przed nieszczęściem.

Mieszka w Zielonej Górze, pochodzi z Przemkowa. Studiowała politologie i socjologie na Uniwersytecie Zielonogórskim. Uwielbia jeździć rowerem, chodzić po górach i spędzać czas z przyjaciółmi. Ogląda sporo filmów - zwłaszcza polskich - czyta książki.