Zapalenie pęcherza moczowego – najskuteczniejsze sposoby na pozbycie się tej dolegliwości
Kiedy odczuwasz pobolewania w podbrzuszu i czujesz pieczenie przy oddawaniu moczu, nie powinnaś tego bagatelizować. To wyraźne symptomy zapalenia pęcherza moczowego, które nieleczone może przejść w odmiedniczkowe zapalenie nerek. Zobacz, co najszybciej pomoże ci uporać się z tą dolegliwością i jaki lek będzie w twoim przypadku najbardziej skuteczny.
Czym jest zapalenie pęcherza moczowego?
Zapalenie pęcherza moczowego jest to choroba wywołana najczęściej przez bakterie Escherichia coli, która powoduje utrudnione oddawanie moczu oraz ból w dolnej części brzucha. Oprócz bakterii, mogą ją wywołać również wirusy i grzyby. Dochodzi do niej, kiedy patogeny dostają się w okolice cewki moczowej i stamtąd wędrują do wnętrza układu moczowego. Rozwój infekcji następuje wówczas, gdy drobnoustroje przyczepią się do ścianek pęcherza moczowego i zaczną się tam rozmnażać. W organizmie powstaje wtedy stan zapalny.
Zapalenie pęcherza moczowego, ze względu na czas trwania, można podzielić na ostre oraz przewlekłe. Przy ostrym zapaleniu pojawia się ból w trakcie oddawania moczu, a w badaniach moczu wykryte zostają wówczas bakterie, ropa lub krew. Stan ostry może utrzymywać się od 2-3 tygodni. Jeśli trwa dłużej, wówczas mamy do czynienia z przewlekłą formą zapalenia.
Przyczyny zapalenia pęcherza moczowego
Najczęstszą przyczyną zapalenia pęcherza moczowego są bakterie Escherichia coli. Oprócz nich wymienia się również Staphylococcus saprophyticus, Enterococcus faecalis, Klebsiella spp, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus epidermidis, Proteus mirabilis. Także grzyby mogą przyczyniać się do powstania tej dolegliwości i są to najczęściej grzyby typu Candida, Aspergillus lub Cryptoccosus. Winą za zapalenie pęcherza moczowego obarcza się również Chlamydię trachomatis oraz Neisseria gonorrhoeae. Do zakażenia bakteriami dochodzi najczęściej w toalecie. Można się nimi zarazić korzystając z toalety publicznej lub podcierając się w niewłaściwym kierunku (Escherichia coli normalnie bytuje w jelicie grubym, może więc z odbytu trafić do cewki moczowej). Zakażenie może również nastąpić podczas stosunku płciowego. Należy jednak sobie uświadomić, że wiele z tych zakażeń nie miałoby miejsca, gdyby nie osłabiony układ immunologiczny, który nie jest w stanie na czas powstrzymać patogenów przed wtargnięciem do środka ciała.
Objawy
Charakterystycznymi objawami zapalenia pęcherza moczowego są:
- gwałtowny, nagły ból w dole brzucha,
- bolesność w trakcie oddawania moczu,
- niejednolity strumień moczu,
- zmiana barwy moczu albo wystąpienie w moczu domieszki krwi, ropy lub też śluzu,
- nieprzyjemny zapach moczu,
- mocne parcie na mocz, któremu może towarzyszyć popuszczanie,
- pojawienie się gorączki.
Kto jest podatny na zapalenie pęcherza moczowego?
Najbardziej podatne na zapalenie pęcherza moczowego są osoby, które mają osłabiony układ immunologiczny, a więc małe dzieci i osoby starsze. Ponadto częściej na to schorzenie chorują kobiety niż mężczyźni ze względu na odmienną budowę anatomiczną. U kobiet krótsza cewka moczowa przyczynia się do łatwiejszego wnikania bakterii do pęcherza, stąd aż 30% z nich pada ofiarą tej infekcji. Wśród mężczyzn jest to tylko 12%. Zwiększoną podatność na zapalenie pęcherza moczowego wykazują ponadto:
- osoby z cukrzycą,
- ciężarne,
- kobiety po menopauzie,
- kobiety stosujące środki antykoncepcyjne w postaci tabletek hormonalnych lub krążków domacicznych,
- mężczyźni z przerostem prostaty,
- osoby, u których występują anatomiczne wady w budowie układu moczowego,
- ci, którzy stosują w nadmiarze środki przeciwbólowe, czy przeciwzapalne, gdyż osłabiają one układ odpornościowy,
- osoby przyjmujące leki immunopresyjne.
Sposoby leczenia
Leki farmakologiczne na zapalenie pęcherza moczowego
Aby leczenie było skuteczne, a lek dokładnie dobrany, najlepiej wykonać posiew moczu. Dzięki temu można podziałać na tę jedną, konkretną bakterię. W przypadku bakterii Escherichia coli, które odpowiadają za 80% wszystkich zakażeń dróg moczowych, najlepiej sprawdza się Furagina. Jest to chemioterapeutyk, który jest dostępny w aptece bez recepty. Jego mechanizm działania opiera się na niszczeniu struktur białek bakterii, a dzięki temu uśmiercaniu ich i łatwiejszym przez to wydaleniu. Ponadto hamuje on mnożenie się Escherichia coli, czym hamuje dalszy rozwój infekcji. Furagina, choć osiągalna bez recepty, powinna być stosowana jak antybiotyk. Oznacza, że powinno się wybrać ją przez całe np. 8 dni kuracji. Nie wolno skracać tego czasu, nawet jeśli objawy wcześniej ustąpią, gdyż może to grozić nawrotem infekcji. Bakterie po prostu schowają się na jakiś czas w zakamarku i nie wybite do końca, zaczną się rozmnażać po jakimś czasie. Oprócz chemioterapeutyków, w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego stosuje się również antybiotyki. Najczęściej stosowanymi są antybiotyki aminoglikozydowe, sulfonamidy, sulfonamidy, antybiotyki beta-lakmowe, trimetoprim.
Domowe sposoby leczenia
Domowe sposoby leczenia są dobrym uzupełnieniem leczenia farmakologicznego. Mogą być również stosowane samodzielnie w pierwszych dniach infekcji, kiedy objawy są jeszcze niewielkie. Być może organizm będzie na tyle silny, że jedynie przy ich pomocy poradzi sobie z infekcją.
Duża ilość picia
Bez względu na to, czy stosuje się leczenie farmakologiczne, czy też domowe sposoby, niezbędna jest duża ilość wody. To dzięki niej organizm jest w stanie przepłukać dokładnie pęcherz i wypłukać z niego zalegające bakterie. Bez dostatecznej ilości napojów, bakterie, które zostaną uśmiercone nawet przez antybiotyk, nie będą mogły wydostać się z ciała. Zostaną tam więc produkując toksyny. Mając to na uwadze, należy dostarczać sobie dużej ilości, najlepiej czystej wody. Trzeba przy tym unikać herbat, czy kawy, które działają odwadniająco. Do picia polecana jest woda z cytryną, gdyż dodatkowo zakwasza ona organizm (a bakterie mogą rozmnażać się tylko w środowisku zasadowym), co pozwala szybciej wyleczyć się z infekcji.
Żurawina
Zarówno w telewizji, jak i w artykułach medycznych, wciąż wspomina się o dobroczynnym wpływie żurawiny na drogi moczowe. A to z tego względu, że żurawina posiada tę cenną właściwość, że ułatwia odlepianie się bakterii od ścianek pęcherza. To z kolei powoduje szybsze ich wydalenie z organizmu oraz skrócenie czasu infekcji. Poza tym owoce żurawiny posiadają cenny kwas chinowy oraz benzoesowy, który obniża ph moczu i zmienia środowisko, w którym bytują bakterie. Niedogodne warunki w kwaśnym ph powodują, że zahamowana zostaje replikacja drobnoustrojów.
Zioła moczopędne
Zioła moczopędne to takie, które zwiększają ilość wydalanego moczu. Dzięki nim pęcherz może być dokładniej przepłukany, a tym samym organizm może usunąć większą liczbę patogenów. Do ziół, które wspierają kurację leczniczą, stosowaną na zapalenie pęcherza, należą: mniszek lekarski, skrzyp polny, pokrzywa.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Źródła:
- E. Frankowska, Skuteczne sposoby leczenia pęcherza moczowego, Wrocław 2016, s. 20, 24
- V. Bochniewska, A. Jung, J. Żuber, Zakażenie układu moczowego u dzieci, „Pediatria i medycyna rodzinna” 2012, nr 8 (1), s. 16
- Z. T. Nowak, Nie lecz się reklamami leków. Jak chemię zastąpić bezpieczną ekomedycyną, Warszawa 2017, s. 140