- Choć dzieli wielka nas różnica Pani doświadczonych – naszych młodych lat, jednak zatarła się granica, która pokoleniom stawia świat. Widzimy nieraz, że znużenie na Pani czole kładzie cienie, a jednak zawsze siły Pani ma, byśmy się dobrze uczyli, by życia smak każdy z nas znał.
- Czcigodny Panie, któryś całe życie swoje poświęcił dla dobra młodzieży, Któż za te trudy zapłaci sowicie, Godne poświęceń zasługi odmierzy?
- Czcigodny Panie, któryś całe życie swoje poświęcił dla dobra młodzieży. Któż Ci za te trudy zapłaci sowicie, godne poświęceń zasługi odmierzy? Więc w dzień Twego Święta, przyjmij skromne dary i zapewnienia, że Twojej ofiary nigdy z pamięci nam czas nie wymaże! Więc dziś Ci życzymy spełnienia marzeń, byśmy naprawdę my. Twoi uczniowie, stali się godni Ciebie – choć w połowie! Dla wszystkich nauczycieli najlepsze, najserdeczniejsze, najcieplejsze życzenia zdrowia, wyrozumiałości oraz cierpliwości.
- „Dobry nauczyciel, jak aforysta, nie poniża i nie krzyczy, a zapraszając do refleksji nie traci poczucia realizmu i optymizmu”… Wszystkiego dobrego w Dniu Nauczyciela życzy…
- Dziękujemy za pokazanie nam, że porażki mogą nas nauczyć czegoś pożytecznego, że gdy przeżywamy trudności, możemy odkryć swą siłę, że miłość i życzliwość często znajdujemy w najciemniejsze dni.
- „Jakże nie pisać wierszy, jakże nie płonąć w podzięce. za dar najpiękniejszy, za Serce”. Tymi słowami pragniemy przekazać najserdeczniejsze życzenia za wielką cierpliwość, wyrozumiałość i trud włożony w nasze wychowanie.
- Kochana Pani Profesor, najpiękniejsze składamy Pani życzenia z głębi serca płynące, czekające spełnienia, niechaj kłopoty znikną, sukcesów przybędzie, niechaj zdrowie dopisze, a szczęście się przędzie. Wszystko, co piękne i wymarzone, niech w Pani życiu będzie spełnione.
- Kochani Nauczyciele, bądźcie wciąż z nami! Czy jesteśmy duzi czy jeszcze mali. Życzymy Wam szczęścia na następne lata – niech żyje i rozkwita nasza oświata!!!
- Księże katecheto, rozkrzewiasz wiadomości, by jaśniało nasze czoło światłem cnoty i mądrości! Czymże Ci się wywdzięczymy za to życie naszej duszy? Za to tylko Ci życzymy, że choć czas i skały kruszy uczuć naszych nie odmieni, nie zgasi cnoty płomieni! Tyle lat u ołtarzy wytrwałeś, Boży sługo, niech Cię Bóg siłą darzy i żyć da jeszcze długo.
- Wychowawco, rozkrzewiasz wiadomości, by jaśniało nasze czoło światłem cnoty i mądrości! Czymże Ci się wywdzięczymy za to życie naszej duszy? Za to tylko Ci życzymy, że choć czas i skały kruszy – uczuć naszych nie odmieni, nie zgasi cnoty płomieni!
- Któż to mnie uczy, mnie, to polskie dziecię. Słuchać i patrzeć na piękno przyrody? Któż to rozjaśnia mój umysł tak młody i uczy bujać myślą po wszechświecie? Któż to mnie wspiera przykładem i radą. W głąb duszy siejąc nauki ziarenka? Pana rozum, serce i ręka wiodą mnie z każdą walczyć wadą. Pan mnie prowadzi uśmiechem, zachętą. Pan mną kieruje wolą swą niezłomną. Więc idę dzisiaj z wdzięcznością ogromną, nieść me życzenia dzisiaj, w Pana święto.
- „Najcenniejszym i najtrwalszym podarunkiem jaki można dać dziecku – jest wykształcenie”. W podzięce za trud włożony w naszą edukację, samych radości i sukcesów życzy klasa…
- Nauczycielom, opiekunom, księżom, katechetom: za Wasze światłe rady, za Waszą czułą opiekę, za to, że pragniecie bym stał się pełnym wartości człowiekiem. Składam dzisiaj Wam wyrazy czci i wierności, życząc: niech szczęście na zawsze pod Pana dachem zagości…
- Niech Wam nie zbraknie nigdy zdrowia, niech szkoła w dom się wspólny zmienia! Praca wychowawcy to praca niełatwa, bo często leniwa i krnąbrna jest dziatwa. Kocha ona figle i chętnie się czubi, lecz stroni od książki, uczyć się nie lubi. Trzeba dużo zdrowia, dużo czasu stracić, aby umysł ucznia rozwinąć, wzbogacić, który gdy dorośnie, dopiero zrozumie jak jest w życiu ciężko, gdy się mało umie.
- Niejeden zły zwalczyłaś nałóg, w naszych działaniach idziemy śladem Twoich nauk, szlachetnych dążeń Twych. Więc w Twoje święto przyjmij nasz szacunek i podziękę, że nas prowadzisz w jasne bramy, podałaś nam swą rękę.
- Pragniemy, aby nie zabrakło Wam zapału do kształtowania naszych sumień, abyście uczyli nas pokonywania zła i kierowania się w życiu tylko dobrem. Potrzebne są nam wzorce i Wy, drodzy Nauczyciele jesteście takimi wzorcami.
- Przyjm dziś za Twoje ofiary – życzenia – serce je głosi. I skromne wdzięczności dary, które Ci uczeń przynosi…
Dzień Edukacji Narodowej popularnie nazywany również Dniem Nauczyciela to święto, które obchodzimy co roku 14 października. Upamiętnia rocznicę powstania pierwszego w naszym kraju ministerstwa oświaty, czyli Komisji Edukacji Narodowej (KEN). Inicjatorem jej powstania był król Stanisław August Poniatowski. Święto oświaty i polskiego szkolnictwa wyższego zostało ustanowione w 1972 roku. Wówczas zgodnie z postanowieniami Karty Praw i Obowiązków Nauczyciela nosiło nazwę Dnia Nauczyciela. Obecna nazwa – Dzień Edukacji Narodowej funkcjonuje od 1982 roku. Zgodnie z tradycją to właśnie w tym dniu najbardziej zaangażowanym nauczycielom i pracownikom oświatowym wręczane są nagrody.