Kino Pionier, najstarsze kino na świecie nie bez powodu
Kino Pionier nie jest multipleksem w galerii handlowej, tylko malutką salką wciśniętą w parter secesyjnej kamienicy. Fakt ten, nie przeszkadzał światowej kinematografii, właśnie to kino, uznać za wyjątkowe. Pionier to najstarsze kino na świecie. Tytuł ten został potwierdzony oficjalnym certyfikatem komisji Guiness World Records w 2005 roku.
Kino powstało w 1907 roku, założył je Otto Blauert przy ówczesnej ulicy Falkenwalder Strasse 138. Prawdziwy sukces odniósł dopiero kolejny właściciel, Albert Pietzke, który nadał mu światową nazwę Helios-Welt-Kino-Teater. Nowy właściciel, wówczas powiększył w kinie salę do 185 miejsc i 26 września 1909 roku urządził w nim pierwszy pokaz filmu. Niestety nie wiadomo, jaki był tytuł pierwszego seansu. W tamtym czasie na pewno w repertuarze figurowały m.in. dramat Cygańska Rodzina, film W walce o wiarę czy komedia sentymentalna Dom bez dzieci.
Teraz kiedy przechodzi się koło kamienicy na południowym krańcu Alei Wojska Polskiego w Szczecinie nie można domyśleć się, co kryje się w środku. Wejście bardziej przypomina elegancki butik z nowoczesną, przeszkloną witryną. Wielki napis Kino Pionier, plakaty i filmowe fotosy dopiero wskazują na przeznaczenie lokalu.
Co grają?
Repertuar szczecińskiego kina zmieniał się wraz z wydarzeniami historii. Kino od samego początku przyciągało tłumy ludzi. W tamtym czasie dominowały krótkie filmy o charakterze rozrywkowym albo sceny rodzajowe czy sceny z życia czołowych osobistości finansjery i polityki. Z czasem przyszła pora na kino artystyczne, pełnometrażową fabułę.
Podczas drugiej wojny światowej widzowie kina Pionier także byli poddani nazistowskiej propagandzie. Pionier był nasycony nazistowskimi treściami o świetności III Rzeszy, widzowie oglądali kroniki Deutsche Wochenschau. Zaraz po wojnie grano radzieckie produkcje, a kino otrzymało nową nazwę – Odra.
17 września 1950 roku kino znowu zmieniło nazwę na Pionier i od teraz stało się kinem młodzieżowym. W repertuarze pojawiły się filmy oświatowe i bajki dla dzieci. Grano filmy, które w innych kinach już dawno zeszły z ekranów, a to dodawało Pionierowi swoistego uroku. W 1999 roku kino trafiło w prywatne ręce. Nowymi właścicielami zostali Jerzy Miśkiewicz i Wacław Szewczyk. Kino po remoncie zachowało swój kameralny wygląd i niepowtarzalną atmosferę. W kinie Pionier możemy obejrzeć filmy, których brakuje w multipleksach. Jak na studyjne kino przystało obejrzymy ambitne kino europejskie, azjatyckie czy południowoamerykańskie.
Kino bez popcornu
Kino Pionier nie jest już kinem z XX wieku, ale w jego salce nadal stoją bordowe fotele, które przypominają kino sprzed dziesięcioleci. W kawiarence urządzonej w stylu retro można obejrzeć filmy odtwarzane ze starego projektora i posłuchać tapera grającego na pianinie, pamiętającym XIX wiek.
Szczecińskie kino zachowało w sobie całą tę atmosferę sprzed dziesięcioleci. Nikt nawet nie wyobraża sobie, żeby jeść popcorn, pić colę przez słomkę czy w trakcie seansu sprawdzać na komórce godzinę. W Pionierze jest dokładnie tak, jak w wierszu Gałczyńskiego – Najlepsze te małe kina, w rozterce i w udręce, z krzesełkami wyściełanymi pluszem czerwonym jak serce.
